بسیاری از بهترین سرخ کنهای رژیمی دارای برنامههای از پیش تنظیم شده برای مواد غذایی و وعدههای غذایی محبوب هستند. بهعنوان مثال، اگر روی عملکرد “سیبزمینی سرخ کرده” کلیک کنید، دستگاه به طور خودکار زمان و دمای مناسب را تنظیم میکند تا بهترین نتایج را به شما بدهد. اما مطمئناً میخواهید از سرخ کن رژیمی خود برای تهیه غذاهای بیشتری استفاده کنید، بنابراین درک عملکردهای مختلف دستگاه، معنی آنها و نحوه استفاده از آنها اهمیت زیادی دارد. در این راهنما، ۷ تا از تنظیمات رایج سرخ کن رژیمی را به شما معرفی خواهیم کرد تا قبل از خرید یا استفاده از دستگاه، از آنها اطلاع داشته باشید.
۱. سرخ کردن (Air fry)
اولین و واضحترین تنظیم سرخ کن رژیمی، عملکرد “سرخ کردن” است. نحوه کارکرد سرخ کنهای رژیمی به این صورت است که هوا داغ به سرعت در داخل دستگاه جریان مییابد تا غذاها را بپزد و رویهای ترد به آنها بدهد. این عملکرد بهترین گزینه برای غذاهایی مانند سیبزمینی سرخ کرده، مرغ و سایر موادی است که میخواهید پوستهای ترد پیدا کنند، مانند همانطور که در سرخ کنهای معمولی دیده میشود. اما ویژگی عالی سرخ کن رژیمی این است که تنها مقدار کمی روغن استفاده میکند، بنابراین برخلاف سرخ کنهای سنتی، این کار را به روش سالمتری انجام میدهد.
۲. کباب کردن (Roast)
بیشتر سرخ کنها تنظیم کباب کردن دارند، ولی این ویژگی معمولاً در سرخ کنهای بزرگتر با ظرفیت بالاتر موجود است. عملکرد کباب کردن برای پخت برشهای بزرگ گوشت در دمای بالا طراحی شده است. برخی از سرخ کنها میتوانند یک مرغ کامل یا ران بره را در خود جای دهند، بنابراین میتوانید یک غذای کبابی روز یکشنبه را با سرخ کن رژیمی تهیه کنید. این تنظیم معمولاً زمان مشابهی با فر دارد، اما سرخ کن رژیمی هزینه کمتری برای مصرف انرژی نسبت به فر دارد که دلیل ترجیح بسیاری از افراد به آن است.
۳. پخت (Bake)
چون سرخ کنهای رژیمی از تکنولوژی مشابهی با فرهای فندار استفاده میکنند، میتوانند برای پخت کیک، نان موز، براونی و دیگر شیرینیها مناسب باشند. تنظیم پخت معمولاً از دماهای ملایمتر و توزیع گرمای یکنواختتری استفاده میکند، بنابراین برای تهیه دسرهای شیرین، این گزینه بهترین انتخاب است.
۴. گریل (Grill)
تنظیم گریل از دمای بالا برای پخت غذا استفاده میکند و معمولاً با یک صفحه گریل یا لوازم جانبی برای ایجاد خطهای گریل یا سیر شدن غذا همراه است. این گزینه برای تهیه برگر، استیک، کباب و سایر غذاهای باربیکیویی مناسب است. این تنظیم در همه سرخ کنها موجود نیست و بستگی به نوع دستگاه شما دارد. برخی از مدلها ممکن است این ویژگی را نداشته باشند، در حالی که مدلهای با قفسه و سینی میتوانند این تنظیم را داشته باشند.
۵. خشک کردن (Dehydrate)
بسیاری از سرخ کنهای رژیمی دارای تنظیم خشک کردن هستند که از دمای پایین در طول زمان طولانی برای خشک کردن مواد غذایی استفاده میکند. اگر علاقهمند به تهیه گوشت خشک، چیپس موز یا میوههای خشک هستید، این ویژگی برای شما مفید خواهد بود.
۶. کباب کردن از بالا (Broil)
تنظیم کباب کردن از بالا مشابه تنظیم گریل است و معمولاً فقط در سرخ کنهایی که دارای المنت گرمایی بالایی هستند، موجود است. این عملکرد برای سوزاندن، قهوهای کردن و ذوب کردن سطح غذاها مناسب است. برای پیتزا، ساندویچ، ماهی و سایر گوشتها که میخواهید سطح آنها به خوبی برشته شود، این گزینه بهترین است.
۷. گرم کردن مجدد (Reheat)
در نهایت، تنظیم گرم کردن مجدد که بهطور معمول نادیده گرفته میشود، عملکردی است که غذا را دوباره گرم کرده و تردی اولیه آن را حفظ میکند. بهنظر من گرم کردن مجدد غذا با سرخ کن رژیمی بهتر از استفاده از مایکروویو است، زیرا گرمای یکنواختتری به غذا میدهد.
در نهایت، درک ۷ تا از تنظیمات رایج سرخ کن رژیمی به شما کمک میکند تا از دستگاه خود بهترین استفاده را ببرید و غذاهای متنوعی را به راحتی تهیه کنید.
بدون دیدگاه